Temat: skolioza u 9 latki

Witam, ostatnio bylem z córka na bilansie, Pani doktor stwierdzila skolioze, rzeczywiscie widac skrzywienie, kazala jak najszybciej isc do ortopedy, wiec polecialem, chcialem prywatnie zeby jak najszybciej, chirurg ortopeda, obejrzal corke, stwierdzil ze nie ma sie czym przejmowac, zeby tylko sie nie garbila, mozna kupic pajaczek, zapisac na basen, kazal przyjsc za 5 miesiecy, wydal kartke dla pediatry. Poszedlem spowrotem do pediatry, Pani rzucila kartke na biurko i powiedziala ze to nadaje sie do sadu. Napisala nastepne skierowanie juz do konretnego z nazwiska ortopedy. Co robic? Jak zaczalem czytac o skoliozie to juz sam nie wiem kto ma racje, zawsze myslalem ze specjalisci czyli w tym przypadku ortopeda, ale sam juz nie wiem.

Napiszę Ci jedynie abyś nie zlekceważyła tych sygnałów. Myśmy to trochę przespali - dziecko było proste do 8 roku życia. Potem zaczeło się dziać coś dziwnego, zawierzyliśmy opinią w stylu "basen, gimnastyka korekcyjna" - okazało się że to skolioza idiopatyczna, która leczy się specjalnymi ćwiczeniami + chodzenie w gorsecie. Napisz jak coś ustalisz.


http://www-pre-tekst.com

U nas również na bilansie pediatra zwrócił uwagę na postawę syna, co prawda kręgosłup ma prosty, ale garbi się podczas siedzenia. Póki co, z zaleceń lekarza, zapisałam młodego na gimnastykę korekcyjną, kupiłam dobre krzesło (dopasowane do wzrostu i wyprofilowane, faktycznie dziecko się na nim nie garbi) i ogólnie staramy się więcej ruszać (basen, rower, rolki czy nawet zwykłe spacery). Poprawę widzę znaczną, więc mam nadzieję, że uda nam się uniknąć wady postawy, skrzywień kręgosłupa, ortopedy, rehabilitacji i całej reszty.

a co to za krzesło? możesz napisać coś więcej?

dziewczyny dzięki za info o tym dobrym krześle, uratowaliście plecy mojego leniwego synaprzed komputerem siedział całymi dniami no nocami i nie sposób było go od niego odegnać a teraz siedzi też długo ale za to tak nie narzeka na bolące plecy i nie garbi się tak, teraz podajcie pomysły jak go zmusić do aktywności fizycznej...

taki znak czasów

To własnie taki znak czasów. Pamiętam gdy ja byłam w wieku swoich dzieci to rodzice za nic w świecie nie mogli mnie ściągnąć z podwórka do domu. A teraz zupełnie to odwrócone. Musze namawiać córkę by gdziekolwiek wyszła. Nie wiem czy da się to skorygować. Ci młodzi to więcej z sobą czatują niźli się spotykają. I jeszcze te gry komputerowe. Załamuję ręce.

Wracam po dłuższej przerwie. Tym razem syn - obniżone napięcie mięśniowe. Na szczęście garnie się do piłki i gra z tatą. Od przyszłego roku może już będzie ogródek koło domu więc będzie prościej. Napiszcie co u Was.