Witam moja mama od 2 lat walczy z rakiem najpierw wykryto rak pluc(usunieto pluco) byla chemia i radioterapia potem byl przerzut do srudpiersia potem zaatakowalo wezly chlonne na szyji teraz miala dobione badanie PET i ma guza w watrobie, glowie, ognisko w plucu i na szyji znowu ma zlecona chemie w szczecinie prosze o porade czy mozna sie skonsultowac w sprawie diagnozy
Uważaj, bo w związku z tym jaką masz sytuację prawdopodobnie wystąpi u Ciebie kryzys psychiczny, więc uważaj - na ruchy religijne, różne maści oferentów wsparcia, które przychodzą pożyrować - np. na wsi coś takiego w dawniejszych latach spotykało się, u mnie i jedna pani zapisała się i chodziła później do miasta (czy nawet dwie, ale tamta z drugiego końca wioski), bo się w swoim kościele czuła najwyraźniej źle i ktoś wyciągnął rękę, żeby się mogła uwolnić, co też praktykowały, ale nie wiem w końcu co z nimi teraz, czy dalej chodzą, bo mają już swoje lata. Myślę, że to było przecież kilka dekad temu, ależ ten czas płynie.
Teraz zaś są psycholodzy w urzędach i leki jeśli ktoś nie wytrzymuje - a jaki stosunek do cierpienia ma religia i co bardziej krewcy jej wyznawcy, to znaczy ta do której należę od dziecka (jakby to ktoś przeczytał władny mi coś zrobić, to dopiero bym mniał. Rozumiesz, jak się do dzisiaj tego boję, a pogłosie tamtych czasów spotykam, mimo że nie mam raka. Bardzo sobie szkodzę przez te moje choćby tutaj kompulsje, tym ślęczeniem, nic już nie bęðzie takie jak przed tamtym forum i znajomością z nią, choć epizody psychotyczne były dużo wcześniej, dopiero teraz wiem na co cierpię - to jest złożony problem i najlepiej bym... został w domu najchętniej. Głupio też robię, że jednak włażę jeszcze na inne, niebieskie forum dzisiaj znowu - po co, ależ żałuję, że się tam odezwałem, tam nie będę miał nikogo, oni mną gardzą chcą abym się bał i czuł jak gówno. Nie wiem jak sobie poradzę. Każdy dzień w pracy mnie wykańcza fizycznie i psychicznie, lepiej bym robił swoje zajęcia w domu, byłbym jednak dużo spokojniejszy, aczkolwiek i tak no taki jak tutaj, ale tu jest bezpiecznie, nikt mi nie zagraża, czasem synapsa, albo pani psycholog zdadzą żeby zabolało. Ja już pomału chcę spać, w tym bezsensie, wyazylowuję się nie wstając i dlatego siedzę. Z rzeczy do czytania na pewno coś jest, ale nie mogę tak siedzieć właśnie, niby obiecuję to sobie, że będę z tym rozsądny, ale jest to za trudne, dziś napisałem co mi chyba daliście do zrozumienia... → medyczka.pl/czy-moja-mama-ma-alzheimera-60681#post176598 →Łagodne_zaburzenia_poznawcze. Ten wpis taki długi, że nawet nikt nie spojrzy co wpisałem, nie chcę widzieć psychiatrów, ani tak naprawdę lekarzy, chyba nikogo; pisałem kiedyś o jakiejś formie kontaktów z ludźmi dla mnie, chyba autobus, albo jakaś poczekalnia może w przychodni gdzie bym udawał że też czekam w kolejce, a po powrocie robił swoje zajęcia.
Edytuj Post