Witam, dręczy mnie problem związany ze współżyciem. Mój partner ma problemy z erekcją, jest w wieku dwudziestu pięciu lat, natomiast nie odbył jeszcze stosunku płciowego. Komplikacja ze wzwodem ma głównie podłoże psychiczne, nie jest to spowodowane uzależnieniami lub chorobą - uprawia czynnie sport, zdrowo się odżywia, nie ma żadnych nałogów takich jak palenie bądź alkohol. Partner posiada zerowe poczucie właśnej wartości i wiele kompleksów. Często zwierza mi się z tego, jak bardzo czuje się beznadziejnie i że nic mu w życiu nie wyszło lub nie jest zadowolony ze swojego wylądu. Ma zaburzony obraz własnej osoby, ponieważ ćwiczy na siłowni, jest na pierwszym roku studiów doktoranckich, więc moim zdaniem jego twierdzenie na swój temat jest bezpodstawne. Jest jeszcze jeden problem - kompleks na punkcie wielkości członka. Partner jest zestresowany, bardzo źle radzi sobie z problemami życia codziennego, szybko się denerwuje. Stres działa na nasze życie seksualne więc nie potrafi się odprężyć, wstydzi się rozebrać. Po kilku nieudanych próbach współżycia, jeszcze bardziej zamknął się i uważa się za nieudacznika. Próbowaliśmy długich pieszczot, ale za każdym razem to na niego nie działa, penis ani razu nie był w stanie erekcji. To napewno nie jest chwilowy problem... Jak mu pomóc? Nakłaniałam go na wizytę i psychologa lub lekarza natomiast nie chce podjąć się leczenia, ponieważ uważa, że taka psychoterapia nie jest w stanie mu już pomóc. Dodam jeszcze, że kilka lat temu miał przeprowadzone dwie operacje chirurgiczne: zabieg ginekomastii i stulejki - czy to może mieć również wpływ na potencję?
Bardzo proszę o pomoc.
Edytuj Post
