Odpowiedz na ten temat

twierdzisz żeby za każdym razem faszerować się lekami gdy coś nam dolega ? są jeszcze naturalne sposoby.

Leki można dobrać, a nawet jeśli przez jakiś czas ogłupiają, to życie ogłupionym, jest choć trochę lepsze niż śmierć.

Po lekach jest się ciągle ogłupionym. Psychotropy uzależniają, niszczą wątrobę, po odstawieniu leków może powstać efekt jojo. Schizofrenia to nie rak - od tego się nie umiera. Trzeba z tym walczyć a nie iść na skróty.
Leki leczą objawy choroby, nie zwalczą przyczyny procesu który wywołuje schizofrenie.

Ok, więc pozwólmy jej halucynacjom narastać tak bardzo, aż uwierzy w to, co zaczną mówić te osoby. Leki można dobrać, a nawet jeśli przez jakiś czas ogłupiają, to życie ogłupionym, jest choć trochę lepsze niż śmierć. Znam człowieka, który walczy z schizofrenią i po niestety długim czasie, ale dobrał leki odpowiednio i teraz jest bardzo szczęśliwy i świetnie sobie radzi. Lekarz jest konieczny w takim rodzaju zaburzeń.

Jamest nie w każdym zdaniu się z Tobą zgodzę(jeśli możesz, to jak masz na imię?). Powody depresji ok, wiek dojrzewania. Ale lekarz?
"Nastolatko" Lekarz nie jest konieczny, Bądźmy dorośli, w końcu mając 16 lat w dzisiejszych czasach to wystarczająco dużo, żeby szukać prawdy i znać ją.

Napisal nastolatkaaaaaaaaa

Jednak najgorsze jest to, że widzę ludzi których nie ma. Oni czasem przechodzą, czasem stoją, siedzą. Nigdy żaden z nich nic nie mówi, a w pewnym momencie się po prostu rozpływają. Słyszę też czasem nieistniejące dźwięki, jednak to mi się zdarza bardzo rzadko

Cóż, będąc szczery takie objawy ostrzegają o schizofrenii. Na stronie WWW. charaktery.eu W zakładce "Do Posłuchania" Jest tam umieszczona rozmowa pt. "CO PRZEŻYWA OSOBA CHORUJĄCA PSYCHICZNIE? CO POMAGA ZBUDOWAĆ CHOREMU TOŻSAMOŚĆ?" PODAŁBYM LINK- NIESTETY W TEDY NIE MOŻNA DODAĆ POSTA(JEŚLI KTOŚ Z FORUMOWICZÓW MIAŁ PODOBNY PROBLEM, PROSZĘ O POMOC W ROZWIĄZANIU TEGO "BŁĘDU?"
Umieszczone są tam prawdopodobnie odpowiedzi na Twoje pytania. Znam osobę która ma podobne objawy, odczucia do Twoich. Jeśli chcesz mogę podać kontakt do tej osoby(oczywiście w wiadomości prywatnej)
Od Siebie dorzucę: Jeśli oglądasz dużo telewizji to postaraj się ją ograniczyć do minimum. Serfowanie po necie bez większego celu również nie jest witaminą dla mózgu.

Co do leków" te środki może są skuteczne i szybko działają, ale mają ogromne minusy, np.
-Uzależniają
-Skutki ubocznie
-Wiele leków ogłupia
-Nie wspominając, że robią sito z wnętrzności

Przede wszystkim uspokój się. Bez względu na to jak poważne schorzenie psychiczne by to nie było, można sobie z tym poradzić. Wybierz się do lekarza rodzinnego i powiedz mu o tym, nie bój się tego. Depresja to choroba cywilizacyjna. Niestety mnóstwo osób na nią choruje. To nieprawda, że szesnastolatka nie ma powodów do depresji. Szkoła robi swoje, mogą do tego dojść wahania hormonalne i tak często jest w okresie dojrzewania. To częsty powód depresji u nastolatków, która po okresie dojrzewania mija. Czasem sama a czasem trochę trzeba jej pomóc. Ale przede wszystkim musisz wybrać się do lekarza. Lekarz rodzinny nie da ci żadnych dobrych leków. Najlepiej idź do poradni zdrowia psychicznego, umów się z psychiatrą. Pamiętaj, że to nie robi z ciebie jakiejś 'psycholki'. Czujesz się źle, to nie twoja wina i trzeba ci trochę pomóc lekami. Tak się często dzieje i nie ma w tym nic dziwnego. Więc wybierz się do psychiatry. To brzmi poważnie, ale tak nie jest. Po prostu musisz udać się do psychiatry, bo tylko on może przepisać ci konkretne leki, które ci pomogą. Lekarz rodzinny nie może tego zrobić. Nie przejmuj się. Będzie dobrze.

Nie wiem co się ze mną dzieje.

Wahałam się czy napisać, ale muszę. Tak więc mam 16 lat i od pewnego czasu boję się o swoje zdrowie psychiczne. Mam stany lękowe, po prostu nagle, bez żadnego powodu zaczynam się panicznie bać. Nie potrafię się skupić, pocą mi się dłonie. Po chwili to mija. Ale to nie wszystko co jest nie tak. Mam złe samopoczucie od bardzo dawna, w sumie to nic mnie nie cieszy. Śmieję się i staram się być pogodna, bo nie chce zwracać na siebie uwagi, ale naprawdę nie jest dobrze, jestem ciągle zmęczona, nie mam na nic ochoty, często płaczę, mam myśli samobójcze. i tak jest od bardzo dawna. I odczuwam nienawiść. Do wszystkich. Często jestem tak wściekła, że widzę siebie z nożem, jak zabijam tą osobę. nie potrafię uzasadnić tej nienawiści, byle co wyprowadza mnie z równowagi. Jednak najgorsze jest to, że widzę ludzi których nie ma. Oni czasem przechodzą, czasem stoją, siedzą. Nigdy żaden z nich nic nie mówi, a w pewnym momencie się po prostu rozpływają. Słyszę też czasem nieistniejące dźwięki, jednak to mi się zdarza bardzo rzadko. Pewnie osoba, która to teraz czyta pomyśli, że jakaś idiotka, robi sobie z niej żarty, ale ja chciałabym, żeby to był żart. nie wiem co robić.