Odpowiedz na ten temat

Ile ludzi tam wyjechało do pracy, a dokąd nie wyjechali... Zawsze warto się interesować tym co większość robi, w jakim kierunku podąża. A nie w odwrotnym. ;]

W temacie: Strach przed niezaśnieciem? Fobia? Przykra sprawa, jak lider forum spytał na priv, dlaczego (na jeden z wpisów) 'zareagowałem w ten sposób' + cytat, że już mam objawy, choć nie wprost, a - kulturalnie, aby nie... spowodować??

Potem, że jeszcze będziemy się z tego śmiać [!?]. Teraz wydaje mi się, że mógł mieć na myśli leki zmieniające percepcję. Starczy pojawienie się tego co przypomina o tym co dręczy - jak wpis pani psycholog wyżej, podejrzewam, że po wpisie w temacie o śmiertelnej dawce tramalu, żebym pomyślał kto silniejszy. Przeważnie dociera do mnie po czasie: "dlaczego tak zareagowałem". Ale to nie od razu i - nie wiem jak to się stało, że trafiłem na tamtą dziewczynę. Czyli polecam trailer: 7 uczuć - ...że jak młode pokolenie zobaczy jakie braki (słabe miejsca) mają ludzie po czterdziestce, czyli ja; no to od razu wiadomo z kim mają do czynienia, jak takiego traktować - śmiesznego, co nie?
Z bliższych współczesności, to będzie brytyjski Harry Poter, ale oczywiście nie oglądałem jak internet wchodził - teraz za późno, a to [ros. - bo] będąc z kulturą na bieżąco, można wiedzieć kto ma gdzie słabe miejsca?
Natomiast, chyba w tamtym temacie jest, że nie wiem jak teraz wygląda matura - jak wyżej: nie interesuję się nie mogąc żyć normalnie; no i że została doceniona, za wybór książki Jacka Piekary - Przenajświętsza Rzeczpospolita, że też nie byłem na bieżąco z tym co młodzież czyta (nieuk), albo jakie filmy (i nawet Smarzowskiego) ogląda, itp.
Na temat oddziaływania psychologów, jeszcze: (pisałem tu chyba) ktoś znajomy nawet rozpoczął szkołę, żeby się przekonać, że nie da rady, ale pomimo porażki żyje bez tabletek, ograniczeń wieku się nie przeskoczy.
Przykro się czuję - chyba nie idź do psycholog, cokolwiek robisz w Anglii, chyba że po moich wpisach czujesz, że jednak możesz; dziś na temat: problem z patrzeniem ludzia w oczy .

Ja nie miałem takich zaburzeń tam gdzie mnie los zaniósł. Zasypiałem normalnie i wstawałem, tylko że krótko, bo nie było czasu spać za wiele. Przyzwyczajenia okazały się nie do tamtych realiów i było to wyniszczające przeżycie. Zmiana otoczenia i zamknięcie spraw, bezsensownie rozpoczętych, nie rokujących na przyszłość, to jedynie co może pomóc. Nie stawianie sobie nadmiernych wymagań, bo od tego się dostaje depresji. Wiele zależy od szczęścia - jedni je mają, inni nie. Jak nie wychodzi to przerwać, zostawić robotę. Nie warto nic robić ponad siły, w nerwach, kosztem zdrowia.

Człowieku, po co piszesz tutaj takie głupoty i zasmiecasz forum?

A poza tym z mojego już o tyle nabytego doświadczenia życiowego - żadne takie przepraszanie, ani inne - prezenty; albo ktoś widzi w tobie śmiecia, albo kogoś z kim warto się zadawać, przy - sobie - mieć.

A, nie przepraszam, o reformie psychiatrii, to gdzieś tutaj:
→ polskieradio.pl/psychiatria/Tag180741
Tam jest, że przyjdzie do domu.

O lekach psychiatrycznych - jest na forum nerwica.com
Ale to dużo czytania. Jest tam i o tyciu po neuroleptykach (tak, widzę u siebie w okolicy ludzi, którzy to biorą), albo wątek o ssri - podobno też chemiczna kastracja i trwały efekt.
You Tube: → Społeczeństwo Na Psychotropach-Chemiczny Spokój
albo: → Mroczna strona antydepresantów - Farmakoterapia

No, ale Ty nie masz depresji, Ciebie tylko trzeba ukierunkować.

→ youtube.com/watch?v=DSqSt04mzlw Rafał Młynarczyk - Leki Neuroleptyczne Opublikowany 9 maj 2014
Tam możesz zobaczyć, jak wygląda człowiek po zastrzyku z haloperidolu,
ale też YouTube znajdzie np. że dają plastikową rurkę do nosa, chyba z tlenem - żeby się nie udusił?

No widzisz, jaki ja wieśniak, całe życie nic nie wiem - ani co kobieta, ani co lekarze są...

Boli mnie kręgosłup, może nawet zaraz pójdę na mały spacer, bo będzie bardzo źle; niecałe 5 godzin snu. 03:52

→ polskieradio.pl/7/5098/Artykul/2149776,Psychiatria-sadowa-–-wyzwania-i-oczekiwania
z dostawą do domu, raz na kilka tygodni zastrzyk

→ polskieradio.pl/7,Jedynka/6567,ABC-zdrowia-psychicznego

→ wykłady panów: Tomasza Witkowskiego
i Vetulaniego (od wywoływania depresji na szczurach)

Inteligencja makiaweliczna Rzecz o pochodzeniu natury ludzkiej Dr Tomasz Witkowski
Strzeżcie się psychologów i psychoterapeutów! Dr Tomasz Witkowski
Ewolucja boga w naszych umysłach. Dr Tomasz Witkowski
Miłość, ewolucja, matematyka. Dr Tomasz Witkowski
Czy psychologia to jeszcze nauka? O naukowej wartości ekspertyz psychologicznych, Tomasz Witkowski

Będzie Ci, Damian, łatwiej rozmawiać z psychologami. Oprócz tego - portal: neuropsychologia.org

O radzeniu sobie ze stresem i wykładów pani Magdy od Selfmastery, raczej nie polecam, bo... myślenie życzeniowe. Rządzą poglądy podane wyżej. Oglądałem też niektóre filmy na YouTube Bartka Popiela
Liczy się Efekt - Bartek Popiel - Dlaczego efekty są ważne? [wywiad]
No, ale to nie są jednak porady dla wieśniaków takich jak ja, mnie oglądanie młodych zdrowych dołuje.

Jak miałem trzydzieści lat, to psycholog (w trakcie doktoratu), ze skierowania z urzędu pracy, stwierdził, żebym sobie założył internet to jest przecież telepraca. Wcześniej wykonano mi tam testy, na podstawie których... no wyszło im, że jestem śmieciem. Organizacja, która je wdrożyła nazywa się cds Kraków - centrum doradztwa strategicznego.
- Poszedłem do czytelni i znalazłem, po nazwisku pani z urzędu. Młodzi ludzie tam pracowali, były zdjęcia; to było 10 lat temu. Co teraz robią - nie wiem.
Jest 03:33, zauważyłem, że od niedawna skrypt na forum zmienia czas wysłania moich postów.

Pomyłka, nie z takiej pasji... - też nie wiedziałem.
→ Enya - Boudicea
Jak w jednej chwili można zmienić zapatrywania... A pamiętam, jak młody ksiądz w ósmej klasie na lekcji religii ostrzegał przed ruchami new age. I nie sprawdzałem tego.
pl.wikipedia.org/wiki/Boudika Cytat: "Naprzeciw nich stanęła armia Boudiki, na której tyłach stanęły wozy z kobietami i dziećmi, które chciały oglądać pogrom Rzymian."
Nie powinno tak być.

Takie objawy miałem w podstawówce, różne lęki, o swój stan zdrowia, że mam raka, albo chorobę serca. Brak wiedzy i kogoś z kim można by o tym porozmawiać. Pamiętam, że takie emocje przeżywałem też pod wpływem lektur, albo niektórych filmów w tv - zapadła mi w pamięć: "Jestem legendą" - Richarda Mathesona. Na jej podstawie zrobiono film z Willem Smithem (fabuła jest zmieniona). Taka dygresja. W ogóle byłem jakiś emocjonalny, chyba sporo czytałem jako dziecko... kompulsywnie? - Nawet nieraz nie rozumiejąc tekstu. Wydaje mi się teraz, że nadal funkcjonuję w ten sposób, robię rzeczy na wypełnienie czasu, bo czuję że się boję.

Anglia może w przyszłości. Do tej Pani do Krakowa (celtyckie osadnictwo) na pewno się nie dostaniesz, ale chyba sugeruje, że dobrze rokujesz, więc inni specjaliści chętnie się podejmą terapii. Tak zostawiam ten naiwny wpis, mnie nikt nie pomoże. Nawet sobie nie wyobrażam jak będę się męczył z chorobą za jakiś czas, czasem myślę, że nieźle byłoby umrzeć we śnie, choć teraz chłodniej, ale już słabszy, lata lecą. Autor mało podał o sobie, nie wiadomo na co rokuje - na motorze chyba nie jeździ, a ja powiem, że ostatnio słyszałem o kimś kto choruje i jeździ, a jeszcze powiem Pani, że w poradni sm pani doktor mówiła, jacy ludzie, o jakich zawodach są u nich leczeni, no wysokich. To ja chyba nie chcę, tak pomyślałem - całe życie unikałem, nie umiałem tak jak oni.
Mama przypadkiem odłączyła przedłużacz i bałem się, że trojan, to poszedłem na godzinny spacer i wróciłem słabymi nogami. Może by już tu nie pisać, nie wracać. Teraz koniec wpisu.

Napisal Damian86

Witam serdecznie.
Mam 32 lata od ponad roku bardzo dziwnie się czuję. Mam co jakiś czas szum w uszach, od pewnego czasu ból głowy z prawej strony(nie jest on zawsze)na klatce piersiowej a dokładnie na mostku uczucie jak by ktoś mnie tam naciskał jak by mnie ktoś tam w środku sciskał i mam uczucie jak bym nie mógł złapać oddechu, czuję się w tedy jak bym miał zaslabnac w momencie tętno mi rośnie wpadam w panikę robi mi się gorąco przychodzi uczucie strachu przed śmiercią. Czasami mam takie wewnętrzne uczucie płaczu ale nie potrafię się rozplakac. Czasami jak jestem w takim stanie bierze mnie na wymioty idę i mi wszystko przechodzi na chwilę. Byłem u lekarza serce przebadane jest ok płuca przeswietlone są ok badania krwi ok a ja wpadam w panikę i nie jestem do życia. Boję się zasnąć jak zostaje sam w domu wpadam w panikę że coś mi się stanie i będę bezradny. Jest też uczucie jak by pieczenia i klucia w mostku.
Nie wiem co się dzieje, proszę o radę.
Mieszkam w Anglii i tutaj trochę ciężko będzie o psychologa lub psychiatre.

Jeśli pojawiają się wymienione przez Pana objawy, jednocześnie mówi Pan, że wyniki badań nie wykazały zaburzeń somatycznych (czyli nie jest Pan chory), to wtedy można mówić o zaburzeniach natury emocjonalnej. Warto, aby skonsultował się Pan z psychoterapeutą, ponieważ te objawy nie ustąpią samoistnie. Można również skorzystać z konsultacji psychiatrycznej, być może będzie Pan potrzebował również takiej pomocy (doraźnej lub na stałe na jakiś czas). Jeśli tylko przewiduje Pan przyjazd do Polski, dobrze by było umówić taką wizytę tutaj.

Barbara Michno-Wiecheć, psycholog psychoterapeuta

Czyli może na te bóle, zawroty i wymioty oglądaj YouTube youtu.be/oCYHMVlQezA Tam warto mieć konto, ale piszą że uzależnia. Muzyka; sztukę tworzyli też różni nieszczęśliwi pod wpływem używek, czego nie przetrawili - wino/wina (zawroty, wymioty). Te kobiece głosy powyżej są przeciwieństwem tego, bardzo profesjonalnie i czysto, z pasji, nie dla pieniędzy, poklasku, ani jakiegoś buntu. Ale na czym zbudować swoją wartość dla innych - nie mam szans, choruję, nie mam się po co nad tym zastanawiać nawet. Nie da się - post wyżej o tym. W sumie możesz próbować żyć normalnie jak inni, na ile się da, chyba dużo bardziej niż ja.

Przepraszam. Nie wiem - depresja, czy nerwica (jako objaw). Jeśli ciężko sprostać wymaganiom otoczenia, samemu mając wysokie oczekiwania, to uważam - zmniejszyć oczekiwania. Po drugie - stawiać sobie mniejsze cele do zrealizowania, w ciągu dnia (ja tak robię, choć różnie to wychodzi). To może być cokolwiek - sprzątanie, gotowanie; zajęcie się czymś; ciekawa lektura, zbieranie informacji na interesujący temat; w miarę możliwości ruch ćwiczenia, albo spacery, też cokolwiek, byle z umiarem. Jeśli się nie poszczęściło do tej pory co do towarzystwa, to pozostaje wytrwać w ten sposób. Nie chce mi się szukać gdzie tu ostatnio o tym pisałem; nie każdy zrobi karierę. Przygnębiający dzień. Mało snu. Muzyka to jednak w młodszym wieku, też na każdego działa trochę inaczej, kiedyś kojarzyła mi się lepiej i niepotrzebnie tu znowu zacząłem. Te wymioty, to kiedyś mówiono nawet w tv, dawno, dawno temu, że niektóre dzieci miały tak przed wyjściem do szkoły - to chyba wyjaśnia sprawę. Większość miejsc, w których byłem... nie nadawałem się tam, wszędzie czułem się źle. Być może nawet (czego mi zabrakło), gdybym dowiadywał się wcześniej jak należy, jak gdzieś gdzie będę jest, to i to nic by nie dało, bo niektórzy ludzie po prostu nie znajdą sobie miejsca. Zawsze to inni spowodują, że gdzieś trafią, bo są nieporadni, nie mają cech, które są przydatne w grupie: "z tobą przegramy". Stres, niepokój, z tym muszą/muszę żyć. Świat bez barier - kiedyś były takie hasła, no naiwne; to co jest normalnie łatwe dla ogromnej większości, odgórnie utrudniać? Poszukać łatwiejszej, spokojniejszej pracy i być drobnym ciułaczem, wiele osób tak żyje, a może być gorzej. Autor (przez kogokolwiek tu opisany), trochę kandydat do opieki społecznej, czyli jak ja. Będzie jak ma być i tyle.

Ból głowy,wymioty, szum w uszach, lęki?

Witam serdecznie.
Mam 32 lata od ponad roku bardzo dziwnie się czuję. Mam co jakiś czas szum w uszach, od pewnego czasu ból głowy z prawej strony(nie jest on zawsze)na klatce piersiowej a dokładnie na mostku uczucie jak by ktoś mnie tam naciskał jak by mnie ktoś tam w środku sciskał i mam uczucie jak bym nie mógł złapać oddechu, czuję się w tedy jak bym miał zaslabnac w momencie tętno mi rośnie wpadam w panikę robi mi się gorąco przychodzi uczucie strachu przed śmiercią. Czasami mam takie wewnętrzne uczucie płaczu ale nie potrafię się rozplakac. Czasami jak jestem w takim stanie bierze mnie na wymioty idę i mi wszystko przechodzi na chwilę. Byłem u lekarza serce przebadane jest ok płuca przeswietlone są ok badania krwi ok a ja wpadam w panikę i nie jestem do życia. Boję się zasnąć jak zostaje sam w domu wpadam w panikę że coś mi się stanie i będę bezradny. Jest też uczucie jak by pieczenia i klucia w mostku.
Nie wiem co się dzieje, proszę o radę.
Mieszkam w Anglii i tutaj trochę ciężko będzie o psychologa lub psychiatre.