Temat: Jak mam poradzic sobie z nerwami, nad którymi nie panuje?

Nie panuje nad nerwami. Wszystko mnie denerwuje, przeszkadza mi, jestem wiecznie niezadowolona i zła. Ciągle prowadzę do chorych i zbędnych kłótni. Chłopak mówi mi że nie ma pojęcia jak mnie zadowolić, że ciągle wszystko krytykuje. Co mam robić?

Jak tu nie uzyskasz odpowiedzi to jest wiele portali medycznych gdzie można uzyskać odpowiedź,wystarczy wpisać w wyszukiwarkę, forum medyczne, i gdzieś na pewno uzyskasz odpowiedź

Ćwiczenia oddechowe, może?

5-10 minut codziennie rano i wieczorem przed snem, a także zawsze wtedy, kiedy sytuacja staje się napięta. Dobrze jest więc pamiętać o tej metodzie i "przeczyszczać" płuca wielokrotnie, gdy w ciągu dnia wpadniesz w złość, zniecierpliwienie lub też gdy pojawi się inne napięcie psychiczne. Kilka głębokich, wolnych oddechów może bardzo pomóc - działa zdecydowanie skuteczniej niż zalecane w naszej tradycji liczenie do 10 i jest bezpieczniejsze niż pastylka. Przekonasz się o tym, gdy spróbujesz. Ćwiczenia oddechowe powinny oddtąd stanowić Twoje podstawowe ćwiczenie. Wszystkie ćwiczenia rehabilitacyjne powinny opierać się na prawidłowym, wolnym oddechu. Dobrze jest podczas ćwiczeń oddechowych wyobrażać sobbie prawidłowe działanie mięśni i ich ruch. Taka praktyka jest wstępem do medytacji - techniki, która pomoże ci wyregulować wiele funkcji Twego ciała, umożliwi regenerację uszkodzonych osłonek nerwów, uspokoi wewnętrznie, doda sił. Ponadto wiesz o tym, że bez tlenu nie ma życia. Oddech automatyczny w SM [a w ZZSK?] może nie być wystarczająco głęboki, żeby wypełnić płuca tlenem i dostarczyć go do twego mózgu. A skoro tlen, to świeże powietrze, zieleń, bliskość drzew, zatem drzewa iglaste oraz dąb i brzoza to te, wśród których chcesz przebywać. Bądź w ich otoczeniu. Dodają sił. Relaksująco działa każda zieleń, muzyka , przyjaciel.

I jeszcze raz to:
wikipedia.org/wiki/Endorfiny

Zdenerwowanie skutkuje konfliktami z bliskimi, które nierzadko wynikają z nieumiejętności uwzględniania punktu wiedzenia innych osób. Powinnaś porozmawiać z chłopakiem, być może on będzie potrafił pomóc w rozwiązaniu sytuacji. Jeśli to się nie uda, powinnaś korzystać z pomocy psychologa.