Temat: czy mam powody do strachu???

Witam,
jestem tu nowa. Mam problem, przynajmniej tak mi sie wydaje... od pewnego czasu..zaczne od poczatku, od stycznia tego roku do polowy sierpnia bylam swiadkiem strasznego cierpienia bliskiej osoby, pol roku i rak ją zabił. pierwszy raz w zyciu bylam swiadkiem gdy ktos przy mnie zmarł, mama mojego meza. Jesesmy malzenstwem od 15 miesiecy....wszystko bylo super- do momentu, ale jakos wierzylam w cud...i stal sie w czerwcu dowiedzialam sie ze jestem w ciazy( poczatek okorpny...nie moglam sie z tym pogodzic?) potem wizyta u lekarza i radosc- 7 tydzien,badania swietne a i cytologia tez w porzadku - tego bałam sie najbardziej. W 9 tyg kontrola, szczesliwa ze uslysze serduszko...nie uslyszałam, 2 dni i "skrobanka", straszny zal, smutek nie moglam sie pozbierac...do ego problem z praca, tzn jej brakiem, maz w lipcu wyjechal za granice, przzyjechal w sierpniu na pogrzeb matki....bylo nam strasznie ciezko, nie umialm mu pomoc. Wyjechal znow, jakos dawalismy rade....ale ja sama zaczelam miec napady strachu, mysli o smierci, wielki lęk przed tym...zaczelo ie od klocia serca, bolow w klatce piersiowej, mysli ze to zawał ze to konie zycia, ze moze to rak pluc, chloniak wszystko co zle, badania ok...drecza mnie straszne sny, snia mi sie zeby ,cieagle ten jeden ktorego nawet niedawno naprawiałam, kiedys snilo mmi sie ze leci z niego krew, potem czyjasz sztuczna szczeka a pod spodem zepsute zeby, sni mi sie ze wypadaja mi wlosy, ze mam raka u umre....strasznie sie boje, nie chce komus tego mowic bo sie boje ze ktos mnie wysmieje, nie wiem czemu ciagle mnie cos boli...kiedys na[prawde bylo normlanie ! nie poradze sobie sama, boje sie ze uzaleznie sie od tabletek przeciwbolowych, bo wystarczy sek i zaraz urajam sobie ze to cos powaznego.... prosze o pomoc .

Bardzo Ci współczuję. Pamietaj, że na nic nie miałaś wpływu. Życzę Ci, żeby karta życia sie odróciła na pogodną stronę,życie to w końcu swego rodzaju cykl zdarzeń. Jeżeli miewasz takie lęki proponuje udac sie do lekarza, może jakieś antydepresanty. Bez sensu, żebyś rozregulowała sobie zdrowie. Jesteś potrzebna mężowi zdrowa. Może warto zmienić otoczenie, ale to zależy czy w obecnym masz wsparcie np. u znajomych, rodziny. Może gdzieś indziej lepiej by było z pracą. Co do zdrowia to być może to co my bagatelizujemy Ty wyszukujesz i wyolbrzymiasz z powodu doświadczeń Twoich bliskich. Jeżeli coś jest to trzeba szybko wykryć i ukrecić temu łeb, nim urośnie w siłę. Nie wiesz co bedzie za rok, za 5 lat. Po tym jak piszesz, myślę że jesteś niezwykle silną i wyjątkową kobietą.

Serdecznie dziekuje za odpis. Powiem szczerze, ze bardzo czekałam na czyjąs opinie, moze to forum pozwoli mi choc w niewiekim stopniu przemoc to wszystko.
Zastanawiam sie nad lekarzem, ale troche sie boje...Jesli chodzi o wsparcie- tak mam, w mezu ogormne on wie o tych moich "problemach?", bliska przyjaciolka tez, na znajomych tez zawsze moge liczyc rodzina? szczerze..mowia"ale wymyslasz"idz do lekarza, ale psychicznie srednio mi pomagaja, mowia ze nie wolno wierzyc w sny, ze im tez sie nieraz cos zlego sni, ze tez ich cos boli... i tak sie to konczy. Dziękuje Ci za ostattnie zdanie...czytam je 5 raz. Wiele osob mi to mowi, ze jestem silna. Ale nieraz sie zastanawiam czy to nie gra pozorow z mojej strony...teraz gdy meza nie ma, dlugie samotne wieczory daja do myslenia i wtedy pekam...ale w glebi serca wierze, ze nast rok bedzie juz lepszy bo tak sobie postanowiłam??