Witam!
Mam 22 lata. Nie wiem czy można uznać to za zaparcia, ale nie wydalam codziennie tylko co parę dni (2-3). Gdy chce mi się to defekuję bez żadnych problemów, nigdy nie idę na toaletę i na siłę siedzę, by się wypróżnić, tylko gdy czuję, że już czas. Gdy pracuję i piję więcej wody, lepiej się odżywiam to mogę się załatwiać dużo częściej, gdy siedzę w domu bez pracy to ta potrzeba jest załatwiana rzadziej. Nie boli mnie nic, ale boję się, że w przyszłości to nieregularne wypróżnianie może doprowadzić do jakichś komplikacji - rak jelita i stoma, to byłby wyrok, który zniszczyłby mi życie, więc wolę dmuchać na zimne.
Zaczęło się od tego, że jako małe dziecko (wiek przedszkolny) wstrzymywałem kupę, gdy np. bawiłem się na dworze, żeby nie wracać do domu i przerywać zabawy - coś co jest ponoć popularne wśród dzieci. Rodzice mnie nie dopilnowali w tym temacie, a ja nie byłem świadomy, że to niezdrowe. Do tego doszła zła dieta, która składała się z dużej ilości mięsa, słodyczy i szczątkowych ilości warzyw czy owoców. Potem od czasów liceum (wiek 16 lat) coraz mniej ruchu, głównie tylko szkoła, a potem siedzenie przed komputerem. W czasie późnego liceum też pojawiły się niebolesne hemoroidy (proktolog mówił, że to nic takiego i dostałem maść, ale nic nie poradziła i wychodzi mi hemoroid po załatwieniu się już od kilku lat).
Jak wspominałem, nie byłem świadomy, że człowiek powinien załatwiać się codziennie - dopiero później sobie to uświadomiłem, do tego doszły hemoroidy - bólów nie miałem, raz tylko miałem silną biegunkę i bolał mnie brzuch tak, że myślałem, że osłabnę, bo zatwardzony kał zatrzymywał drogę dla biegunki.
Proszę o porady co mam zrobić, czy w moim przypadku uzasadnionym jest bycie podejrzliwym? Czy test na krew w kale (nigdy nie zauważyłem) z apteki jest skuteczny? Czy siemię lniane może pomóc?
Myślę, że najważniejsze teraz to wybranie zdrowej diety i większa aktywność fizyczna (pracę już znalazłem, do tego dojdą ćwiczenia), tak żebym się częściej wypróżniał i stolec był zdrowszy.
Edytuj Post
